Dag 9 Immervad - Nørup lief klein huisje

Lekker geslapen: van 20.30tot 6 uur. Dat is (veel) langer dan thuis... 

Rustig opgestaan, alles weer op zijn plekje en Lekker ontbijten metgranen en vruchten-yoghurt. Om kwart voor 8 fietsen ik weer weg. 

Tot waar zal ik gaan vandaag?? 60 km of 100? Nou ja, ik zie wel hoe het gaat als ik bij de 60 ben. 

Eerst maar geld bij halen, want ik heb kronen tegen euro's gewisseld voor de Duitse jongen, zodat hij zijn overnachting kon betalen. In het eerste stadje lukt dat. Sommige betaalautomaten zijn verstopt ín het bankgebouw en als dat gebouw er ook nog niet uitziet als een bank... Maar met vragen aan een passant, bleek ik vlak bij een betaalautomaat te zijn. Zo, die voorraad is aangevuld. 

Op naar de kms. 

Het Deense land golft een beetje. Hellinkje op en dan weer gratis km eraf zei Ad van een paar jaar geleden. De meeste hellingen kom ik goed omhoog, een enkeling is zwoegen. Mijn conditie is zich aan het opbouwen. 

Onderweg zie ik een Aldi. Zou die een lekkere salade hebben? Ik vind dat ik te weinig groente eet. Ze blijken niet veel keus te hebben, maar ik vind wel een bak caesarsalade. Die mag mee. Ik vind ook een worstenbroodje en een notenbroodje die mogen ook mee en een pak vruchtenyoghurt. Zo heb ik mijn boodschappen wel weer bij elkaar. 

Een stuk verderop zie ik op mijn kaartje op mijn telefoon staan dat Ik langs een shelter rijdt. Die wil ik wel even zien... Het is een soort blokhutje dat aan 1 kant open is en een vloertje erin opca. 50 cm hoogte. Daar mag je in slapen. Er staan er meerdere  Denemarken. 

Er blijkt een familie te zitten voor een pauze. We proberen te communiceren. 

Duits? Nee, liever Engels hoor ik. Als we vertellen waar we vandaan komen, blijken het fransen te zijn. Aha, dan is Frans makkelijker. Ze wonen. In. Een klein bergdorpje in het zuiden van Frankrijk en komen hier fietsen. De zoon an 19 vind het wel leuk, maar de dochter van 15 met haar vriendin die ook mee is, zijn al een tijdje weg naar de toilet, omdat daar een stopcontact is voor hun telefoon. Het liefst zouden de meiden met de trein terug gaan naar de auto die ergens bij Flensburg staat. We zitten een tijd te kletsen en opeens verschijnt de Duitse jongen van de pelgrimsherberg. Ik dacht hem onderweg in de verte gezien te hebben en  dat hij ergens voor me fietste.. 

Uit eindelijk gaat iedereen weer verder. Het is te vroeg (14.00 uur) om hier te gaan slapen. 

Het lijkt me wel leuk om. In zo'n shelter te slapen, dus ik houdde shelterapp in de gaten of er eentje in de buurt is. Verderop zitten er nog wel. 

De lucht wordt weer grijs. Komt daar wat uit?? Jazeker, een flinke kletterbui. Ik probeer te schuilen onder een boom, het helpt een beetje. Als het minder gaat regenen fiets ik toch maar weer verder. Hoe ver ga ik nog? De eerste tweeshekters lijken geen voorzieningen te hebben. "Lijken" omdat de app in het Deens is en ik daar maar flarden van begrijp. Nog 5 km verder zit er nog een die lijkt beter. Hij blijkt bij een huis te zitten. Aarzelend loop ik de oprijlaan op.. Ja ik zie de shelter. Hoe meld ik me aan?... Gelukkig komt er een man naar uiten lopen en gelukkig kan hij Engels. Hij laat de shelter zien. Daar is zelfs stroom bij. En Hij heeft ook nog eens en Cabin.  Dat blijkt een klein mini huisje te zijn met verandaatje. Zo schattig! Daar wil ik slapen! Dus na een warme douche zit ik nu op de mini-veranda mijn blog te tikken. 

Ze hebben ook kippen. Ik kreeg 2 eitjes van het huis. Die ga ik dadelijk opsmikkelen! 

Vandaag 92km gefietst